Kent ve mevsimler... İtalo calvino'nun bir kitabının adı bu... beni her zaman büyüleyen bir isim oldu... biraz hüzünlü biraz da hayatı iki kelimeyle özetleyen bir isim olduğundan belki... belki de kent ve mevsimler birbirini tamamlayan harika bir ikili olduğundan...
Bu kitabı ne zaman görsem hep gözümde sonbaharı yaşayan sessiz, sakin, kederli kentler canlandı... yeni bir savaşa hazırlanır gibi... soğuklara, kar, yağmura karşı durmaya hazır bekleyen... yazın fıkırtısını üzerinden atamamış "neydi o güzel günler" diye efkarlanan kentler... güneş doğarken hafif bir iç çeken kentler... insanlar sokaklarından yürürken onları "merak etmeyin yaz yine gelecek" diye teselli eden kentler... sakinlerine soğuk kış günleri sıcak masallar anlatan kentler... gökgürültüsüne, kara, yağmura karşı çocuklarını sarıp sarmalayan kentler....
Ben bu ismi tüm bu çağrışımlardan seviyorum galiba... ve Calvino'yu kıskanıyorum böyle büyülü bir ad bulduğu için...
Kayıtlar
0 Comments:
Yorum Gönder