1960'a kadar Türkiye'de Uygulanan Nüfus Politikaları

1960 yılına kadar izlenen politikalar çeşitli sosyal ekonomik ve hukuki önlemlerle desteklenmiştir. Bu önlemler;

• Fazla çocuk sahibi olan ailelerin yol vergisinden muaf tutulması (1929)
• Nüfus artırma politikasıyla doğum evi kurmak, fakir vatandaşlara ilaç dağıtmak
• Altı ya da fazla çocuklu ailelerin para ya da madalya ile ödüllendirilmesi(1930)
• Çok çocuklu ailelere vergi muafiyetinin getirilmesi
• Nüfus artışını istenilen seviye çıkartmak için, anne ve bebek ölüm oranlarını düşürmek için alınması gerekli önlemleri araştırmak üzere komisyon kurulması(1932)
• Göçleri teşvik etmek amacıyla göçmenlere gümrük muafiyeti getirilmesi(1934)

Yurt dışından gelen göçmenlerin;

• Ülke geneline dağıtılması ve yerleştirilmesi
• Ekonomik ilgi alanlarına göre, çok düşük faizli ve uzun dönemli krediler verilmesi
• Çok çocuklu ailelere hazineye ait topraklardan arazi bağışlanması
• Evlenme yaşının erkekler için 17 kadınlar için 15’e kadar düşürülmesi
• Düşük ve gebeliği önleyici ilaç ve araçların satılması, kullanılması, bu konuda eğitim ve propaganda yapılmasının yasaklanması
• Türkiye’de nüfusun az olması nedeniyle ulusal bir politika olarak ele alan Atatürk’te halk sağlığını korunması ve güçlendirilmesi, ölümlerin azaltılması, nüfusun artırılmasını önemle vurgulamıştır.
• Planlı dönem başlangıcından bu yana, kalkınma planları ile nüfus aile planlamasının birlikte uygulandığı görülmektedir. 1960 yılında Devlet Planlama Teşkilatı ve Sağlık Bakanlığı tarafından 1960 öncesi nüfus artışını teşvik eden nüfus politikasının değiştirilmesi üzerinde tartışmalar başlatılmış,
• Hızlı nüfusun artışının iktisadi gelişmeye engel olduğu ileri sürülmüştür.