Kıtalar ve Okyanuslar Nasıl Oluştu? Kıtaların Kayması Teorisi

KITALARIN KAYMASI TEORİSİ:Bu teoriye göre büyük bir kısmı silisyum ve alüminyumdan oluşan Yerkabuğu; SİAL, kendisinden daha yoğun ve ergimiş halde bulunan,yapısının büyük bir kısmı; silisyum ve magnez­yumdan oluşan SİMA üzerinde yüzer halde bulunmaktadır. Mantonun plastik ve akıcı özellikte bulunan bu en üst kısmı içinde; sıcaklık, basınç ve radyo­aktivite nedeniyle, milyonlarca yıl süren çok yavaş yükselici, alçalıcı ve yatay yönlü akımlar vardır. Bu akımlar manto üzerindeki yüzer du­rumda bulunan büyük kara parçalarını hareket ettirmekte bu nedenle üzerinde yaşadığımız ka­ra parçalarının çok yavaş olsada yatay yönde kaymalarına neden olmaktadır.Böylece bazı kara parçaları birbirine yak­laşmakta bazı kara parçalarıda birbirinden uzaklaşmaktadır. Birbirinden uzaklaşan kara parçalan arasında oluşan çanaklara suların dol­masıyla suküre, oluşmuştur. Birbirlerine doğru hareket eden kara kütleleri ise aralarında kalan tabakaları sıkıştırıp yükselterek dağları oluştur­maktadır.Günümüzde coğrafi olayların büyük bölümü bu te­oriye göre açıklanmaktadır.Kıtaların büyük gi­rinti ve çıkıntılarının birbirleriyle çakışması da bu görüşü doğrulamaktadır.Birinci jeolojik devirde bütün kara parça­ları Pangea adı verilen tek kara parçası halin­de iken, 200-250 milyon yıl önce bu kara parçası parçalanarak, birbirinden uzak­laşmaya başlamıştır. Başlangıçta tek kara par­çası halinde olan Yerkabuğu Dünya’nın kendi ekseni etrafında dönmesi sonucu ekvatora doğru kaymış, ekvatorda da Dünya’nın batıdan doğuya doğru dönmesine bağlı olarak batıdan doğuya doğru yayılmıştır. Kara parçalarının bir­birinden ayrılması süreci dördüncü zamana ka­dar sürmüştür. Kara parçalarının bu hareketleri­ne bağlı olarak önlerine kattıkları tabakalara yanlardan basınç uygulayarak kıvrılma yada kırılmalarına  neden olmuştur