Sisters- Marie and Meg

My inspiration behind the Meg and Marie aprons were my Great-great-Grandmother and her sister. These are my favorite photos of them, taken around the time Marie graduated. I have always thought of them as the country and city mice. Meg was two years older and moved to California. Marie lived her whole life in Minnesota. 

 We have a family album from around 1910(judging from the clothes worn). Many of the photographs are of family and friends on outings and picnics. I love looking at the pictures, wondering what the stories are behind them.

 Marie in a jaunty hat.

Meg sitting on a hill.

 Marie on the left, with possibly her best friend Minnie. Love her skirt!

 Marie and a beau?

The sisters.

Marie with her second husband. This picture was the one that inspired me to create the "Marie Apron".

Read More

EDUARDO CORREA 04

Read More

[18.06.2014] Oricon Style Vol. 5 BANGTAN Röportajı

|| Bölüm 5:  Üyelerin açığa çıkan çekicilikleri ve alışkanlıkları şaşırtıyor||

   

Şirket çalışanı olsalardı kim hangi görevi alırdı?

Röportajımızın bu bölümünde her üyenin kendine has çekiciliklerini konuştuk. Açığa çıkan çekicilikleri, üyelerin alışkanlıkları ve  genellikle bilinmeyen gerçek yüzleri şaşırtıyor!

"J-Hope, evde o kadar da 'umut' dolu biri değil..."

Soru: Lütfen herkes gruptaki (sahnedeki) rolünü ya da karakterini söyleyebilir mi? Bu aynı zamanda toplumsal yaşamınızı da kapsıyor, evde herhangi bir rolünüz var mı? Hepiniz birlikte yaşadığı için şaşırtan çekiciliklerini ve alışkanlıklarınızı bilmek kolay olur, lütfen dürüstçe her şeyi anlatın.

Rap Monster: Şey, yanımdaki üyeyi tanıtacağım ben, J-Hope. Dansta iyidir. Esnek dansıyla herkesi geçebilir. Tamamen yetenekle dolu biri, ayrıca şarkı sözü de yazabiliyor. Her zaman pozitif olsa da ve adından etrafa 'UMUT' ışıkları saçılsa da, J-Hope evde o kadar da umut dolu biri değil.

J-Hope: Ben de bir insanım, bazen yorgun hissedebiliyorum ve gücümü tekrar depolayabilmem için de evde sakin durmam gerek.

V: Normal bir insan gibi.

(Hep beraber gülüyorlar)
V: Ben de bulduğum her yerde uyuyakalıyorum.

Rap Monster: Benim evdeki görevim... Eskiden vardı; ama şu an tam da benim üstlendiğim bir görev değil... J-Hope'a şirketteyken yönetmen diyoruz. Dans yönetmeni...


Soru: Yönetmen J-Hope, lütfen bize V'den bahset.
J-Hope: V sahnede gerçekten çok havalı! Ama sahnede değilken garip biri oluyor (Gülüyor) Bu garipliği konsept yüzünden mi yoksa doğuştan mı emin değilim... Ama o kesinlikle bir uzaylı (4D).

Soru: Onu anlamak zor.
BTS: Evet!

V: Ben her yönden kullanışlı biriyim. Bu yüzden üyelerin benimle şakalaştığını düşünüyorum.


Soru: Yaramaz olan kim peki?
V: (Hemen cevap veriyor) Jimin. Sivri, güzel bir yüzü var; ama bunun bir işe yaradığı yok! Geçen gün saçma sapan konuştu mesela. Üstelik tartışmıyorduk bile. Nasıl karşılık vereceğimi bilemedim.

Jimin: Yalan! V çok gürültülü olduğundan, onu susturmak zorundayım. Ama yine de V için etkili olmuyor, susmak bilmiyor. (Güler)

Soru: Yani, V'in şirketteki gerçek pozisyonu nedir?

Jimin: En alt tabaka çalışanı. (Gülüyor.)

Rap Monster: Bazen, onu kovmak istiyorum. (gülüyor) Ya da belki de, en başından beri, resmi bir çalışan bile değildir!?

Soru: Serbestçe çalışabileceğin bir iş gibi hissettiriyor yani? O zaman, V, lütfen Jimin'den bahset.

V: Jimin bir sürü çekici özelliği olan biri.

Rap Monster: Bu sadece formaliteden bir iltifat. (Gülüyor)

V: Genellikle bol bol şaka yapar, çocuksu, tatlı bir yönü var. Dans ederken, kişiliği değişiyor. Çağdaş dansı ve eşsiz performansıyla insanı büyülüyor! Her şeyden öte yakışıklı bir yüzü var!

Jimin: Yalancı! Onun dediklerine inanmıyorum ben.(Gülüyor)
V: Yalan söylemiyorum! Açıkçası, ben... Neyse bitirdim ben, bu kadar.(Gülüyor)

Soru: Gerçekte iş pozisyonu nedir?

V: Menajer? Ama sadece dans alanında. (Gülüyor)

Rap Monster: Mesela şöyle diyebiliriz; J-Hope suysa, Jimin ateş.

Jimin: (Eliyle ateş çıkarır gibi yapar)

J-Hope: (Üstten su döker gibi yapar)

(Hep birlikte gülüyorlar)

Jimin: Şiddetle yanan alevlerimi, J-Hope'un suyu söndürüyor.

J-Hope: Jimin'i yalnız bırakmak mantıklı değil, bu yüzden onu durdurmak zorundayım.

Suga: Ama, siz iki şakacının birlikte olması her zaman daha iyi. (Gülüyor)

"Grubun en küçüğünün asilik dönemleri... Tam bir aile gibi..."

Soru: Jimin lütfen bize Jin'den bahset.

Jimin: Jin, yakışıklı, geniş bir kalbi var.

Rap Monster: Deniz kadar.

Jimin: Jin yemek yapmayı sever. Fakat, çok dırdır eder. Bir anneden çok tıpkı bir teyze gibi? Amca? Onu çok sevdiğimiz için dırdırını sorun etmiyoruz.

Jin: Evet, gerçekten hepinizi seviyorum.


Soru: Uzman olduğun bir yemek?

Jin: Domuz kaburgasını oldukça iyi yaparım. Ama genelde her şeyi yapabilirim.

Jungkook: Repertuvarı çok geniş. Bu çok iyi bir şey çünkü benim öyle bir yeteneğim yok.

Jimin: Lütfen gelecekte de bize lezzetli  yemekler yap.

Jin: Evet, tabiki.

Soru: Uzun zamandır mı yemek yapıyorsun?

Jin: Evet, yemek yapmak güzel.

V: Jin'in oyunculuğu da çok iyi.

Soru: O halde gerçek iş pozisyonu?

V: Denizdeki hazine. (Gülüyor)

Soru: Ne gibi yani??

Jimin: Bu onun gerçek iş pozisyonu değil. Gerçeği, bir teyze olması. (Güler)

Rap Monster: Alçak gönüllü, çalışanlar sıralamasında ortalarda olan biri.

Soru: O zaman, Jin lütfen Suga'dan bahset.

Jin: Suga sahnede hip hop tarzıyla donanmış biri. Onu ilk gördüğüm zaman, hip hop'ı sevdiğini anladım. Ve, evde kırılan bir şey olduğunda, sessizce toparlar. Güvenilir biri.

Ama...

BTS: Ama!?

Jin: Yemek yaptığımda, değerlendirme söz konusu olunca çok katı biri. (Gülüyor)

Suga: Jin'in aşçılık yeteneği yükselsin diye böyle yapıyorum. Sertçe değerlendirmek zorundayım.

Jin: Ama...

BTS: Ama!?.

Jin: O gerçekten tam bir erkek.

Jimin: Tıpkı bir büyük baba gibi. (Güler)

Jungkook: Suga konuşkan biri değildir; ama her kelimesinde ağır anlamlar var.

Suga: Yalnız olduğum anları seviyorum. Acı hissetmiyorum; çünkü uzun zamandır birlikteyiz. Açıkçası bazen yalnız olduğum zamanların da iyi olduğunu düşünüyorum. Ama yine de birlikte her zaman daha eğlenceli oluyor, değil mi?

Rap Monster: İş pozisyonu açısından, Suga başkan. Ancak, etkinlik görevleri için, çoktan emekli olmuş başkan. (Gülüyor)

Soru: Suga lütfen Jungkook'u tanıt.

Suga: Çok yönlü maknae. Çekim gücü yüksek, ne yaptığı önemli değil, her şeyde başarılı olabilen biri. Gençliğin gücü. Şimdi, ergenliği yüzünden, dünyada her şeyden şikayetçi gibi. Bizden de şikayetçi... (büyüklerinden). Bir kere vuracağım görecek. (Güler)

Jungkook: Son dönemlerde asiyim. (Gülüyor) Onlar iyi bir aile gibi olduğu için, o çarpıcı duygular... Ahh şimdi (yaptıklarımdan) biraz pişman oldum.

Jin: Sorun yok. Benim kalbim denizler kadar geniş... Hepinize yer var...

Soru: Jungkook'un pozisyonu?

Rap Monster: Düz çalışan... Zirvede. (Gülüyor) Çünkü çok mükemmel çalışıyor, onu şirketten kovamam. Bunu bildiği için de biraz küstah bir tutumu var. (Gülüyor)

V: Ahh kıskandım. Çünkü ben kovulabilirim... Kovulunca da çöp kovasından başka gidebileceğim bir yer yok.(Gülüyor)

Rap Monster: V çöp kelimesine bayılıyor. (Gülüyor) (D\N: Bkz---> BTS Oricon Style Vol.1)
(A/N: Çıkışlarından önce çektikleri son toplu logda V üyeleri çöp kutusunun yanından izlediğini çıkışlarından sonraki çektiği ilk solo logda (izlemek için tıklayın) ve IZE röportajında (okumak için tıklayın) açıklamıştı. Bana bu hikayeyi de anımsattı T_T )


Soru: Jungkook lütfen Rap Monster'dan bahset.

Jungkook: Rap Monster akıllı, iyi İngilizce ve Japonca konuşuyor. Bütün yeteneğiyle mükemmel bir erkek, söz konusu müzik ve çalışmak olunca da. Ama..
BTS: Ama!

Jungkook: Tek bir dezavantajı var, dansta iyi değil. (güler)

Rap Monster: Bunu yalanlamama gerek yok.

Jungkook: Biraz da donuk. (Gülüyor). Temizlikte de iyi değil.

Soru: En küçük üye bile büyükleri hakkında rahatça konuşabiliyor. 

Jungkook: İnsanların görünüşleri en genç kişiler tarafından yargılanırsa; bu o yargının duru ve açık olduğu anlamına gelir.

Rap Monster: Golden Paraşüt olduğun için bunu dedin. (Gülüyor)

Soru: Rap Monster'in iş pozisyonu..?

Jungkook: Başkan.

Rap Monster: Her zaman işi bırakmak isteyen bir başkan. En üst başkan değil; ama onun hemen bir altı diyebiliriz. 

V: Bu yüzden, o bizim liderimiz.

Rap Monster: Bu yüzden, biz BTS'iz. Millet lütfen bizi sevin!

Türkçe Çeviri: Taeyaren
Düzenleme: Zimbiyan
Eng cr: BTS Diary

Read More

Lost Within Myself

How do I write this; how do I even begin?
I have never felt this way in my entire life. I have not been feeling good lately. It is just that simple. I have not been feeling good mentally, emotionally, and physically. I think this is when it started and the pain has grown from there. This is new to me and it is completely out of my character. I'm in a bad, bad place. I felt it coming it for a while and tried to fight it to the best of my ability, but for the past week and half, I have let it engulf me. I am normally very good at hiding it.
I am not a complainer. Every once in a while I write from my heart on here to explain pain or problems going on in my life, or sometimes simply to give thanks and talk about happiness. Writing is my outlet and therapy, and my friends who read this blog really help me get through tough times. I am slightly embarrassed to even write this post, but I am at the point where I can use any prayers or help you may have because I don't know what to do anymore.
I think I finally burned myself out completely. The type of burned out that not just a day of laziness can resolve. This burn out comes within my soul. Am I depressed? I don't know... it feels so weird to even affiliate that word with myself because I try so hard to always solve problems, make things happen, make the best out of life, and be thankful for what I have. But I am not perfect.
I do know that I am exhausted. I'm tired. I'm tired of working so damn much. All of this hard work is not paying off yet. It could (keyword is could) pay off one day, but maybe not. Because of that uncertainty I am constantly self-doubting my ability to achieve success. I am constantly telling myself that I am not going to achieve my dreams. Because some people work their entire life and success never comes. 
I have a multitude of other issues going on that no one wants to hear about and a very, very broken heart. All of these problems combined have been killing me. I can't focus on the positive anymore. I can't really focus on anything. I can't stay optimistic... because for a long time, I did because I believed things would get better, and they really haven't. Actually, nothing has changed. I am just unable to hide anymore. I constantly pray for strength, guidance, and help to get through these hard times, and most of the time I feel abandoned and empty. 
What is most surreal to me the physical symptoms this stress and pain is causing me to have. I am having the worst night sweats, even though I am freezing most of the night. It is literally like the second a negative thought enters my mind, my body starts to go crazy and I sweat like I'm working out at the gym. My hands stay ice cold. My joints are hurting, especially my knees. My RLS has surfaced with a vengeance after months of being controlled. My body aches every single morning when I wake up. Panic attacks come out of nowhere. I stay exhausted. I am always on the verge of tears. I rarely have the strength to text or call anyone back because I have nothing to say. I have nothing to offer. I can't concentrate on anything. This is HELL. I am so damn lonely, even around my friends and family. My heart is so empty and I do not know what to do right now to fix this.  I feel dead inside. This is not me. This is not how I live my life. This is not my personality. 
What I feel right now goes against everything I stand for in life. It goes against helping other men and women learn to love themselves and live the best life possible. It goes again my #BeFearless project. It goes against my book. It goes against everything I am working so hard to build for myself.

Writing this is so hard, but I am the point where I need someone to tell me they have had a heart so broken that it tore their world apart. I need to know that someone out there has been exhausted, and hurt like I am. 

I have had this blog post written and saved for about a week now, but have not wanted to publish it. But somehow, someway, I have got to pull through this, and I am going to remember this moment. I don't know how because I so damn miserable inside and the only time I have peace is when my mind and body are so exhausted that I go numb. Here is where I am right now.

Read More