bfast: water & Curves cereal
snack1: string cheese
snack2: 2 prunes
lunch:
snack:
dinner:
snack1: string cheese
snack2: 2 prunes
lunch:
snack:
dinner:
-
Herşey Dahil Sadece 350 Tl'ye Web Site Sahibi Ol
Hızlı ve kolay bir şekilde sende web site sahibi olmak istiyorsan tek yapman gereken sitenin aşağısında bulunan iletişim formu üzerinden gerekli bilgileri girmen. Hepsi bu kadar.
-
Web Siteye Reklam Ver
Sende web sitemize reklam vermek veya ilan vermek istiyorsan. Tek yapman gereken sitenin en altında bulunan yere iletişim bilgilerini girmen yeterli olacaktır. Ekip arkadaşlarımız siziznle iletişime gececektir.
-
Web Sitemizin Yazarı Editörü OL
Sende kalemine güveniyorsan web sitemizde bir şeyler paylaşmak yazmak istiyorsan siteinin en aşağısında bulunan iletişim formunu kullanarak bizimle iletişime gecebilirisni
AVRUPA'NIN BÖLÜNMESİ
İmparator Alexius ve Antiokya (Antakya) Kuşatması
1097, Bizans İmparatorluğu
Avrupa'da hem politik, hem de dinsel olarak bir güç bölünmesi yaşanıyordu. Dokuz yüz yıllık tarihinde Roma İmparatorluğu'nun doğusu ve batısı arasındaki fark çok belirgindi ve ayrılması doğaldı. O zamanlar Batı'da Bizans İmparatorluğu pek önemli görülmüyordu. Asillerin ve baştakilerin günlük yaşamları ise merak ediliyordu.
İznik Konsülünün aldığı kararlar bile Hıristiyanların çıkarlarından daha az önemliydi. Hükümetler bölünmüş olsa bile Büyük Roma İmparatorluğu'ndaki yerlerini hatırlıyorlardı. Bu öyle güçlü bir imajdı ki, bin yıl sonra bile Avusturya monarşisi kıskançlığını sürdürecekti. Yunanca konuşan ve kendilerine Rhomaio, imparatorluklarına Romania diyen vatandaşlar da vardı. Avrupa'yı bölen din değildi, Konstantinopol'de tahta çıkan imparator Alexius'du.
İslam orduları Suriye'yi ve Balkanların çoğunu fethettiğinde Bizans'ın vergi geliri de hayli düştü. Sonuç olarak imparator gelirlerini artırmanın yollarını aradı. Birçok çabasından biri de Roma'daki Papa'yı yardıma çağırmak oldu. Uydurulan bahane de kutsal toprakları özgürleştirmekti.
Papa'nın ise bir sorunu vardı. Pek çok işsiz asker etrafta başı boş dolanıyordu. Alexius'dan yardım isteyen bir mektup alınca, Tanrı'nın iki soruna birden bir çözüm gönderdiğine inandı. Papa Urban kutsal toprakları kurtarmak için yapılacak bir haçlı seferi için çağrıda bulunmaya başladı. İşsiz ve sabırsız askerler, topraktan yeterince kazanamayan çiftçiler ve onur kazanmak isteyen soylular ya da evlerinde sıkılanlar söz verilen cennet mekanlarını kazanmak için orduya katıldı.
Alexius birkaç bin adam beklerken binlerce şövalye ve askerin çağrısına yanıt verip Konstantinopol'e gelmekte olduğunu öğrendi. Bu kadar çok insanı kendi şehrinde barındıramazdı Alexius. Ayrıca gelenlerin, ülkesinden arta kalanı elinden alma ihtimali de yüksekti. Gelenlerin çoğunun burnu büyük, şiddet düşkünü ve aynı zamanda cahil olması da durumu zorlaştırıyordu. Zaten bir yüzyıl sonra bu korkulan da gerçekleşecekti. Konstantinopol Osmanlı Türklerine geçtiğinde nüfus yüzde altmış azalmış olacaktı.
Bizans İmparatoru bir çözüm buldu. Haçlı ordusu ulaştığında askerler ona bağlılık yemini etmeden kimseyi içeri almayacağını açıkladı. Bu aynı zamanda fethettikleri toprakların da ona ait olması anlamına geliyordu. Bu, iyi güzeldi de, bağlılık ilan edilen lordun da sorumlulukları vardır. En önemlisi de yardım ve koruma sağlamalıydı. Batı krallıklarında bu çoğu zaman yakalanan bir şövalye için gerekli fidyeyi ödeyip onu kurtarmak anlamına gelirdi. Bu, bütün şövalyelerin hatta düşmanların bile birbirini tanıdığı küçük Batı krallıklarında uygulanan bir yöntemdi. Ama Alexius, güçten düşmüş olsa da büyük bir imparatorluğun başındaydı. Büyük bir ihtimalle o zamanlarda Konstantinopol'de Paris'tekinden çok insan yaşıyordu.
Alexius yeni "kullarım" apar topar savaşa gönderdi ve birkaç ay içinde bu ordu bir Selçuklu Türk birliğini yendi, Antiokia'yı'u (Antakya) kuşattı. Kuşatma uzun sürdü, bu da Selçuklulara yeni bir ordu kurmak için zaman kazandırdı. Haçlılar Alexius'un zamanında gönderdiği erzak sayesinde kuşatmayı başarıyla sonuçlandırdı. Ama birkaç ay sonra bu kez Selçuklu ordusu Antioch'u kuşattı. Ancak Selçuklular surları aşamadı ama bir süre sonra yeni bir ordu daha oluşturdular.
Batı'da beklendiği gibi Haçlılar bağlılık yemini ettikleri lordun gelip kendilerini kurtarmasını beklediler. Alexius'un ise sadece bir ordusu vardı. Hem Konstantinopol'ü korumak, hem de işgale karşı savaşmak gibi iki işlevi vardı ordunun. Alexius'un kullarına yardım etmesi gereken bir tanrı gibi mi, yoksa ülkesini koruması gereken bir imparator gibi mi davranacağına karar vermesi gerekiyordu. Antioch'a ilerlerse hızlı ve kayıpsız bir zafer kazanması gerekirdi, çünkü ordusu zarar görürse Konstantinopol'ü savunacak kimse kalmayacaktı. Oraya kadar gidip de başaramazsa geri dönüşü, telafisi yoktu. Türkler koruma sözü verdiği milyonlarca insana ulaşacaktı.
Karar Romalı stratejisine uyuyordu. Ordusu bir garanti olarak duracaktı ve haçlıları kendi imkanlarıyla bırakacaktı. Onların sadece lordu olmuştu ve imparatorluğu daha önce gelirdi. Haçlılar bunu bir ihanet olarak gördü ve çok sinirlendi. Ama öfke önemsiz bir tepkiydi. Bir ay sonra büyük bir sürpriz yaparak, haçlı ordusu Antioch'dan kaçmayı başardı. Bu kaçışın ardından moral bulan askerler başka şehirleri ele geçirdiler. Alexius'a verdikleri bağlılık sözünden Alexius'un ihaneti dolayısıyla kurtulmuşlardı. Artık kendi krallarının emirlerine uymaya karar verdiler. Bu haçlılar artık kahraman olmuştu. Batı Avrupa'ya döndüler ve Alexius'un onursuzluğundan ve iki yüzlülüğünden bahsettiler.
Alexius'un korumayı seçtiği şehir sakinlerinden biri olsaydınız doğru kararı verdiğini düşünürdünüz. Haçlılar zaten güçsüzleştiği ve onlardan umut kesildiği için askeri açıdan da doğru karar buydu. Ancak Batı dünyasının soylularını yardıma ihtiyaçları olduğunda yalnız bırakmakla iki Avrupa'yı birbirinden ayırdı ve bu ayrım hala devam ediyor.
Zaten çabaları da başkenti kurtarmak için yeterli olmadı. Alexius'un aldığı bu karar yüzünden Bizans'ın düşmanları olduğu fikriyle büyüyen bir sonraki nesil, Konstantinopol'ü Hıristiyan dünyasının bir parçası olarak görmedi. Şehir 1453'te de Türklerin eline geçti.
1097, Bizans İmparatorluğu
Avrupa'da hem politik, hem de dinsel olarak bir güç bölünmesi yaşanıyordu. Dokuz yüz yıllık tarihinde Roma İmparatorluğu'nun doğusu ve batısı arasındaki fark çok belirgindi ve ayrılması doğaldı. O zamanlar Batı'da Bizans İmparatorluğu pek önemli görülmüyordu. Asillerin ve baştakilerin günlük yaşamları ise merak ediliyordu.
İznik Konsülünün aldığı kararlar bile Hıristiyanların çıkarlarından daha az önemliydi. Hükümetler bölünmüş olsa bile Büyük Roma İmparatorluğu'ndaki yerlerini hatırlıyorlardı. Bu öyle güçlü bir imajdı ki, bin yıl sonra bile Avusturya monarşisi kıskançlığını sürdürecekti. Yunanca konuşan ve kendilerine Rhomaio, imparatorluklarına Romania diyen vatandaşlar da vardı. Avrupa'yı bölen din değildi, Konstantinopol'de tahta çıkan imparator Alexius'du.
İslam orduları Suriye'yi ve Balkanların çoğunu fethettiğinde Bizans'ın vergi geliri de hayli düştü. Sonuç olarak imparator gelirlerini artırmanın yollarını aradı. Birçok çabasından biri de Roma'daki Papa'yı yardıma çağırmak oldu. Uydurulan bahane de kutsal toprakları özgürleştirmekti.
Papa'nın ise bir sorunu vardı. Pek çok işsiz asker etrafta başı boş dolanıyordu. Alexius'dan yardım isteyen bir mektup alınca, Tanrı'nın iki soruna birden bir çözüm gönderdiğine inandı. Papa Urban kutsal toprakları kurtarmak için yapılacak bir haçlı seferi için çağrıda bulunmaya başladı. İşsiz ve sabırsız askerler, topraktan yeterince kazanamayan çiftçiler ve onur kazanmak isteyen soylular ya da evlerinde sıkılanlar söz verilen cennet mekanlarını kazanmak için orduya katıldı.
Alexius birkaç bin adam beklerken binlerce şövalye ve askerin çağrısına yanıt verip Konstantinopol'e gelmekte olduğunu öğrendi. Bu kadar çok insanı kendi şehrinde barındıramazdı Alexius. Ayrıca gelenlerin, ülkesinden arta kalanı elinden alma ihtimali de yüksekti. Gelenlerin çoğunun burnu büyük, şiddet düşkünü ve aynı zamanda cahil olması da durumu zorlaştırıyordu. Zaten bir yüzyıl sonra bu korkulan da gerçekleşecekti. Konstantinopol Osmanlı Türklerine geçtiğinde nüfus yüzde altmış azalmış olacaktı.
Bizans İmparatoru bir çözüm buldu. Haçlı ordusu ulaştığında askerler ona bağlılık yemini etmeden kimseyi içeri almayacağını açıkladı. Bu aynı zamanda fethettikleri toprakların da ona ait olması anlamına geliyordu. Bu, iyi güzeldi de, bağlılık ilan edilen lordun da sorumlulukları vardır. En önemlisi de yardım ve koruma sağlamalıydı. Batı krallıklarında bu çoğu zaman yakalanan bir şövalye için gerekli fidyeyi ödeyip onu kurtarmak anlamına gelirdi. Bu, bütün şövalyelerin hatta düşmanların bile birbirini tanıdığı küçük Batı krallıklarında uygulanan bir yöntemdi. Ama Alexius, güçten düşmüş olsa da büyük bir imparatorluğun başındaydı. Büyük bir ihtimalle o zamanlarda Konstantinopol'de Paris'tekinden çok insan yaşıyordu.
Alexius yeni "kullarım" apar topar savaşa gönderdi ve birkaç ay içinde bu ordu bir Selçuklu Türk birliğini yendi, Antiokia'yı'u (Antakya) kuşattı. Kuşatma uzun sürdü, bu da Selçuklulara yeni bir ordu kurmak için zaman kazandırdı. Haçlılar Alexius'un zamanında gönderdiği erzak sayesinde kuşatmayı başarıyla sonuçlandırdı. Ama birkaç ay sonra bu kez Selçuklu ordusu Antioch'u kuşattı. Ancak Selçuklular surları aşamadı ama bir süre sonra yeni bir ordu daha oluşturdular.
Batı'da beklendiği gibi Haçlılar bağlılık yemini ettikleri lordun gelip kendilerini kurtarmasını beklediler. Alexius'un ise sadece bir ordusu vardı. Hem Konstantinopol'ü korumak, hem de işgale karşı savaşmak gibi iki işlevi vardı ordunun. Alexius'un kullarına yardım etmesi gereken bir tanrı gibi mi, yoksa ülkesini koruması gereken bir imparator gibi mi davranacağına karar vermesi gerekiyordu. Antioch'a ilerlerse hızlı ve kayıpsız bir zafer kazanması gerekirdi, çünkü ordusu zarar görürse Konstantinopol'ü savunacak kimse kalmayacaktı. Oraya kadar gidip de başaramazsa geri dönüşü, telafisi yoktu. Türkler koruma sözü verdiği milyonlarca insana ulaşacaktı.
Karar Romalı stratejisine uyuyordu. Ordusu bir garanti olarak duracaktı ve haçlıları kendi imkanlarıyla bırakacaktı. Onların sadece lordu olmuştu ve imparatorluğu daha önce gelirdi. Haçlılar bunu bir ihanet olarak gördü ve çok sinirlendi. Ama öfke önemsiz bir tepkiydi. Bir ay sonra büyük bir sürpriz yaparak, haçlı ordusu Antioch'dan kaçmayı başardı. Bu kaçışın ardından moral bulan askerler başka şehirleri ele geçirdiler. Alexius'a verdikleri bağlılık sözünden Alexius'un ihaneti dolayısıyla kurtulmuşlardı. Artık kendi krallarının emirlerine uymaya karar verdiler. Bu haçlılar artık kahraman olmuştu. Batı Avrupa'ya döndüler ve Alexius'un onursuzluğundan ve iki yüzlülüğünden bahsettiler.
Alexius'un korumayı seçtiği şehir sakinlerinden biri olsaydınız doğru kararı verdiğini düşünürdünüz. Haçlılar zaten güçsüzleştiği ve onlardan umut kesildiği için askeri açıdan da doğru karar buydu. Ancak Batı dünyasının soylularını yardıma ihtiyaçları olduğunda yalnız bırakmakla iki Avrupa'yı birbirinden ayırdı ve bu ayrım hala devam ediyor.
Zaten çabaları da başkenti kurtarmak için yeterli olmadı. Alexius'un aldığı bu karar yüzünden Bizans'ın düşmanları olduğu fikriyle büyüyen bir sonraki nesil, Konstantinopol'ü Hıristiyan dünyasının bir parçası olarak görmedi. Şehir 1453'te de Türklerin eline geçti.
(ALINTIDIR.)
Moon-day
bfast: Dananimals yogurt smoothie (70cals) in the car on the way to work.
lunch: Taco Bell Sante Fe Bowlz (360cals, 20g pro) & vanilla creme cookies (230cal!) from emergency food stash in desk drawer. There is a reason its called EMERGENCY food. Avoid this crap. The rice was the worst part. The beef + refried beans were actually pretty good. It's a bit scary its sooo salty and is room temperature stable and all that. Yummy preservatives! It's like 600 calories for lunch and it was all garbage. Not happy Bob.
snack: fruit. hell yes.
snack2: handful of nuts
snack3: packet of oatmeal (plain) flavored/heated with coffee. please oatmeal... scrub away the filth i ate for lunch. this tastes like ass, so therefore, it must be great for me. UGH. okay, i had to tame the greatness with some hot cocoa powder.
Workout: chest, tri, legs, cardio
dinner: protein shake, flatbread pizza with moz+roni+spin = YUM!
Sunday
bfast: raisin/cin french toast & fruit
snack: some nuts, ~20% of a turkey sub
dinnner: steak & shrimp fajita style, peppers & red onion, wraps, cheese, avacado, salsa
dinner: brownie
today my mom dropped off some GirlScout cookies I paid for when I was over their house. I think I bought 3 boxes. Mom opened one up, ate some cookies and realized she needed to get the other boxes in my hands as soon as possible otherwise she'd eat them. I put them in the fridge and tried to forget about them. THIN MINTS ROCK!!!!1111!!!one!! Why are Girl Scouts allowed to deal drugs? I sense a double standard...
Associates of the BSA: Ambrose Poynter
Ambrose Poynter (1867-1923) was in the second batch of Associates to be appointed. Poynter was the son of Sir Edward John Poynter (1836-1919) - who chaired the Annual Meeting of Subscribers in July 1897 - and his wife Agnes (Macdonald) (1843-1906); his grandfather was the architect Ambrose Poynter (1796-1886). The wider family included his cousins Rudyard Kipling (1865-1936) and the prime minister Stanley Baldwin (1867-1947), and his uncle the painter Sir Edward Burne-Jones (1833-98)The younger Ambrose Poynter had been educated at Eton, and the Royal Academy School where he articled to George Aitchison (1825-1910), professor of architecture (1887-1905). Poynter became an architect in 1893. In the spring of 1897 he travelled to Greece to work on Roman period pavements in the Theatre of Dionysos and the Odeion of Herodes Atticus at Athens, and the Temple of Zeus at Olympia.
Reference
Poynter, A. M. 1896/7. "Remarks on three sectile pavements in Greece." Annual of the British School at Athens 3: 175-81.
Image
Theatre of Dionysos, Athens. © David Gill.
Herodes Britannicus: Funding Excavations in Laconia
The BSA struggled to raise money for its work. The £500 grant from the British government in effect covered the director's stipend. Special funds were created for specific projects, notably the Laconian Exploration Fund. George Macmillan, as chairman of the Managing Committee, had made an appeal in February 1906 for a sum 'not than £700 or £800'.At the Annual Meeting of Subscribers on October 27, 1908. Lord Cromer, the president, commented:
Lastly, let me say something of the financial outlook. You may remember that, at a period before the Government had decided to make a grant of £500, for which we are all very grateful, Lord Sherborne advised those who were interested in the Institution to fall back on the generosity of some British Herodes Atticus. Well, gentlemen, during the course of last year a most welcome Herodes Britannicus vel Americanus appeared in the person of Mr. Astor, who gave the munificent and wholly unsolicited gift of £1,000 for the Spartan excavations. (Cheers)William Waldorf Astor (1848-1919) was owner of Hever Castle in Kent (and former owner of Clivedon House in Buckinghamshire). He had become a British subject in 1899.
Image
The Eurotas valley from Mistra. © David Gill.
Ab Training Myth: Sit Ups For Great Abs
Contrary to everything that we have heard over the years, you will find that sit ups are not going to help you get leaner abs. In fact, sit ups are more or less redundant when you really go to look at things.
What do I mean? After all, aren’t ab crunches the same thing as sit ups? The answer to that would have to be a resounding, NO! Ab crunches although similar to sit ups, are not the same thing.
On the face of it the principle is the same; it’s only when you go deeper that you see the difference. To begin with sit ups require you to come fully upwards towards your knees, whereas crunches only require you to lift a few inches off the ground.
The difference lies in this fact; and the redundancy of sit ups lies in the fact that going beyond a certain point, that is, raising your upper body up off the floor beyond a certain point does nothing for your abdominal muscles, and in some instances, if this is not done properly the sit up will work your hip muscles or strain your back and shoulder muscles.
So, no, the sit up is not the same as the crunch, since the crunch relies only on your ab muscles to pull you up, and doesn’t place extra strain on any other part of you. To see how to do a crunch, go to the sections entitled, “The crunch”, and “The crunch with the exercise ball”.
The verdict: Sit ups are not what you need to help you get better defined abs. Crunches are the way to go!
For more info on abs training, go to: Firm & Flatten Your Abs.
What do I mean? After all, aren’t ab crunches the same thing as sit ups? The answer to that would have to be a resounding, NO! Ab crunches although similar to sit ups, are not the same thing.
On the face of it the principle is the same; it’s only when you go deeper that you see the difference. To begin with sit ups require you to come fully upwards towards your knees, whereas crunches only require you to lift a few inches off the ground.
The difference lies in this fact; and the redundancy of sit ups lies in the fact that going beyond a certain point, that is, raising your upper body up off the floor beyond a certain point does nothing for your abdominal muscles, and in some instances, if this is not done properly the sit up will work your hip muscles or strain your back and shoulder muscles.
So, no, the sit up is not the same as the crunch, since the crunch relies only on your ab muscles to pull you up, and doesn’t place extra strain on any other part of you. To see how to do a crunch, go to the sections entitled, “The crunch”, and “The crunch with the exercise ball”.
The verdict: Sit ups are not what you need to help you get better defined abs. Crunches are the way to go!
For more info on abs training, go to: Firm & Flatten Your Abs.
The London Secretary (1886-1920)
The first Honorary Secretary of the BSA was George Augustin Macmillan (1855-1936) who served for ten years (1886-97). He held this alongside the same position for the Society for the Promotion of Hellenic Studies. (He subsequently became a Trustee in 1900).
Macmillan was replaced by William Loring (1865-1915), a former student of the School (Cambridge Studentship, Craven Studentship), a member of the Managing Committee, a former Fellow of King's College, Cambridge (1891-97), and Examiner for the Board of Education (1894-1903). During his leave of absence serving in the Boer War (1899-1901; corporal, 19th [Lothians and Berwickshire] Company, Imperial Yeomanry, 1900-1 (D.C.M.); Lieutenant in the Scottish Horse, 1901-2), Macmillan deputised for him. Loring was also the Honorary Secretary for the British School at Rome. He served as Secretary for the BSA until 1903 when he was appointed Director of Education under the West Riding County Council (1903-5).
Loring's place was taken by John ff. Baker Penoyre (1870-1954) who had been a student at Keble College, Oxford, an assistant master at Chigwell School (1896-1900), and had then been admitted to the BSA in 1900/01; he also acted as an extension lecturer on classical art and archaeology at Oxford University. The position of Secretary also attracted a salary of £40 per year. Like Loring he acted as Secretary to the British School at Rome (1904-12). In 1904 he was appointed Secretary for the Hellenic Society at £80 per year (where he also served as Librarian at £60 per year). In 1906/07, 1907/08 Penoyre was granted a year's leave of absence for 'travel and research', and was re-admitted to the BSA. He was replaced by Katherine Raleigh (the translator of The Gods of Olympus [1892]).
From 1911 (to 1920) Caroline Amy Hutton, another former student (1896/97), served as acting Honorary Secretary. She had been serving as joint editor of the Annual from 1906.
Macmillan was replaced by William Loring (1865-1915), a former student of the School (Cambridge Studentship, Craven Studentship), a member of the Managing Committee, a former Fellow of King's College, Cambridge (1891-97), and Examiner for the Board of Education (1894-1903). During his leave of absence serving in the Boer War (1899-1901; corporal, 19th [Lothians and Berwickshire] Company, Imperial Yeomanry, 1900-1 (D.C.M.); Lieutenant in the Scottish Horse, 1901-2), Macmillan deputised for him. Loring was also the Honorary Secretary for the British School at Rome. He served as Secretary for the BSA until 1903 when he was appointed Director of Education under the West Riding County Council (1903-5).
Loring's place was taken by John ff. Baker Penoyre (1870-1954) who had been a student at Keble College, Oxford, an assistant master at Chigwell School (1896-1900), and had then been admitted to the BSA in 1900/01; he also acted as an extension lecturer on classical art and archaeology at Oxford University. The position of Secretary also attracted a salary of £40 per year. Like Loring he acted as Secretary to the British School at Rome (1904-12). In 1904 he was appointed Secretary for the Hellenic Society at £80 per year (where he also served as Librarian at £60 per year). In 1906/07, 1907/08 Penoyre was granted a year's leave of absence for 'travel and research', and was re-admitted to the BSA. He was replaced by Katherine Raleigh (the translator of The Gods of Olympus [1892]).
From 1911 (to 1920) Caroline Amy Hutton, another former student (1896/97), served as acting Honorary Secretary. She had been serving as joint editor of the Annual from 1906.
Caturday
bfast Dannon yogurt smoothie
lunch: black beans, red beans, yellow rice, roast pork... from the Spanish grocery store. YUM!
snack: nuts, ~20% of a turkey sub.
dinner: sushi and hummus pizza, beer, chips, snacks, brownie. call it a surprise get together for dj infinite (bday) and redvoid (caturday)
Friday weigh-in
From being sick with gastroenteritis and a change in diet/lifestyle.... I lost 5 pounds since last Friday. Hell yeah. Call me 189.5. Target is 169. Now I just need to get ill four more times. I think I just have to mix in my own poo with whatever I cook.
http://en.wikipedia.org/wiki/Gastroenteritis
http://en.wikipedia.org/wiki/Gastroenteritis
Kayıtlar
