Kitaplar, bir nevi birer dünyadırlar. Her kitap, okuyucusunu farklı dünyalara götüren bir araçtır. Kitaplar sayesinde kapılar açılar ve okuyucu kitabın konusunu oluşturan dünyaya doğru yol alır.
Bu haliyle kitaplar sayesinde kişi, yolculuk edebilir. Hani "Çok gezen mi çok bilir, yoksa çok okuyan mı?" diye bir söz vardır ya, işte tam da bu söze cevap verme niyetine göre kitaplar sayesinde çok daha fazla şey bilebiliriz. Yolculuk demişken, kitaplar sayesinde kendinizi Fransız İhtilali'nin yaşandığı Fransa sokaklarında tutkulu bir aşk öyküsünün içinde de bulabilirsiniz veya Sovyetlerin son dönemlerine uzanıp çöküşüne tanıklık edebilirsiniz. Zaman makinasının henüz icat edilmediğini de göz önüne alırsak, geçmişe bir yolculuğun en ekonomik şeklinin ancak bu şekilde mümkün olduğunu kavrayabilirz.
Kitap, kendisine bağımlı kılar okuyucuyu. Tıpkı zevk, bilgisayar gibi kitap da kendisine bağımlı klıdığından kişiyi, kitabın bizim hayatımızı yönetmesine izin vermemeliyiz. Kitabın, bir nevi "sessiz bir dünya" olduğu bir gerçektir, ancak bu tür bir dünya ile gerçek dünya arasında farklar mevcuttur bu yüzden bu sessiz dünyaya ancak biz izin verdiğimiz zaman giriş yapmalıyız. Kuşkusuz, bazıları ise bu tür bir sessiz dünyanın varlığından habersizdirler veya bu tür bir dünyaya giriş yapmayı tercih etmezler. Her iki durumun arkasında da "Ben kitap okumam" cümlesi vardır ve bu tip kişilerin gözünü, maddesel zenginlilerin ışıltısı öyle bir kamaştırmıştır ki, dünyevilik ile maddesellik birdir onlar için.
Resim de "sessiz dünyanın" temsilcilerinden biridir. Ancak bu dünyada başrolde olan kelimeler değil çizgiler ve renklerdir. Kuşkusuz resmin temsil ettiği bu tip bir sessiz dünya çok daha "renkli"dir, fakat verdiği mesaj çizgilerin oluşturduğu şekiller yardımıyla olduğundan, anlaması bazen çok daha karmaşık olabilir. Kitabın temsil ettiği sessiz dünyada konular çok daha zengindir. Resmin temsil ettiği dünyada ise bu çeşit bir zenginlik mevcut değildir, ondaki sessizlik daha çok peyzaj, nü gibi kategorilerdeki eserlerin fazlalığı ile sağlanabilir. Kuşkusuz, resmin varolması, Tanrı'nın insanlara verdiği "yaratıcılık" ve "kabiliyet" gibi unsurların sonunda ortaya çıkabilmiştir. Çizgilerin içindeki renkler ise, kişiyi ressamın iç dünyasına doğru bir yolculuk etmenize sağlayabilir, eğer gerçekten de resmin sizi nereye götürmek istediğini anlayabilirseniz.
Kuşkusuz "fotoğrafçılık" ve "heykeltraş" gibi diğer sessiz dünyanın da temsilcileri vardır, ancak bu dünyanın "temsilcileri", sessiz dünyanın kitap ve resim temsilcilerine göre daha az popülerdir. Kısaca, kitaplar ve resimler size, farklı ve sessiz bir dünyaya yolculuğa çıkarmaya her zaman hazırdılar. Bizim bu yolculuğa çıkmamız ise, tamemen kendimize bu yolculuğa hazır hissetmemiz ile ilgilidir.
Blog,Blog Milliyet,Alıntı,Bayram Cigerli, bayramcigerli.blogspot.com, Kültür,Sanat,
Kayıtlar
