Bayram Cigerli Blog

Bigger İnfo Center and Archive
  • Herşey Dahil Sadece 350 Tl'ye Web Site Sahibi Ol

    Hızlı ve kolay bir şekilde sende web site sahibi olmak istiyorsan tek yapman gereken sitenin aşağısında bulunan iletişim formu üzerinden gerekli bilgileri girmen. Hepsi bu kadar.

  • Web Siteye Reklam Ver

    Sende web sitemize reklam vermek veya ilan vermek istiyorsan. Tek yapman gereken sitenin en altında bulunan yere iletişim bilgilerini girmen yeterli olacaktır. Ekip arkadaşlarımız siziznle iletişime gececektir.

  • Web Sitemizin Yazarı Editörü OL

    Sende kalemine güveniyorsan web sitemizde bir şeyler paylaşmak yazmak istiyorsan siteinin en aşağısında bulunan iletişim formunu kullanarak bizimle iletişime gecebilirisni

saving private ryan etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
saving private ryan etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Best War Films: 'SAVING PRIVATE RYAN'


Steven Spielberg's new picture, one of his best, is a sandwich. The meat of the tale concerns a bunch of U.S. Army Rangers, led by Captain John Miller (Tom Hanks), who are sent into Normandy to rescue Ryan (Matt Damon), the sole survivor of four brothers. On either side of this bold endeavor you get half an hour of unyielding combat: first, the D Day landings on Omaha Beach and, later, a consummate last stand in which too few Americans try to hold an inland bridge against too many Germans and too many tanks. Most viewers will be impressed but unsurprised by the central section; it feels wrought, and finely scripted (by Robert Rodat), and nudged by sentimentality. 

The reason that they will carry the movie lodged in their minds is the infernal, brain-shaking quality of the battle scenes; Spielberg obviously decided that blood and guts meant just that, and so he arranged his violence into a semblance of pure disorder. The illusion holds, complete with severed limbs and wellsprings of blood, and it feels honorable; Spielberg's preachy movies can be an awful grind, but, apart from a disposable coda, this new work is too swift (and often too inaudible) to weigh you down. It feels like an atonement for the sins of "Amistad."

NEW YORKER