Düşman : İsim ve sıfattır . Farsça “ düşman “ dan gelmektedir .
§ Birinden nefret eden , ona zarar vermeye çalışan kimse . H. Z. Uşaklıgil ‘ in bununla ilgili bir cümlesi vardır .
Örnek : Mektup sevdiğim birinden gelmiyor , nefret ettiğim bir düşmandan geliyor .
Örnek : Aynı evde iki düşman idiler .
§ Bazı şeylerden nefret eden , tiksinen kimse .
Örnek : Yalan düşmanı .
§ Zararlı , engelleyici .
Örnek : Özgürlüğün düşmanı zorbalıktır .
§ Kendisine karşı savaşılan kuvvet . Bununla ilgili F. R. Atay ‘ ın bir cümlesi vardır .
Örnek : Ama çetinliği , düşmanın attığı bombalar yarattı .
Örnek : Nereye giderse gitsin düşman onu ya asacak ya da sürecek .
§ ( Mecazi anlamda ) Bir şeyi çok sarf eden kimse .
Örnek : Yemek düşmanı .
Kayıtlar
